De honderden gewonden in de Eerste Wereldoorlog aan wie de Canadese legerarts John McCrae dagelijks medische verzorging en stervensbegeleiding bood, lieten hem niet onberoerd. Bij iedere dode stelde hij zich de vraag of dit offer wel zinvol was geweest. De gruwel, de ellende en de angst troffen hem zo diep, dat hij zich als dichter genoodzaakt voelde om zijn ervaringen en gevoelens aan het front in poëzie te uiten. Op 3 mei 1915 schrijft hij het gedicht âIn Flanders Fieldsâ. Hieronder een fragment: In Flanders Fields In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below. We are the Dead. Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved, and were loved, and now we lie In Flanders fields. Nu, bij het bloemencorso in 2004 is Flanders Fields een eerbetoon aan alle jonge gesneuvelde soldaten in de Eerste Wereldoorlog.
